Jeff Tweedy

Wilcoholic

Wat viel die nieuwe Wilco mij op eerste gehoor vies tegen, zeg. Maar goed, opperhoofd Jeff Tweedy, door de onvolprezen Duitse editie van Rolling Stone uitgeroepen tot ‘onze favoriete hoedendrager’, had vooraf natuurlijk niet voor niets laten weten hoe graag hij ons Wilcoholics eens op het verkeerde been wou zetten.

Vleugellam

Wil je melancholie niet larmoyant laten klinken, neem dan een zwierig walsje. Of schrijf een tekst waar iemand anders moeilijk een touw aan vast weet te knopen, dan kom je er net zo goed mee weg. En wat natuurlijk altijd kan: maak er gewoon zó’n meeslepend liedje van dat geen mens let op wat je precies zingt.

Overleven

Wanneer je voor het eerst weer muziek hebt geluisterd? Acht dagen na dato, de dag van het laatste afscheid, ’s avonds laat. De nieuwe Bob Dylan, 'Tempest', het album van de ondergang. 'Look down angel, from the skies,' hoorde je de oude bard met zijn kraaienstem zingen, 'help my weary soul to rise.'

Jeff Tweedy - In het wild

"Het schrijven van een liedje mag in geen geval uitdraaien op een al te egocentrische bezigheid," zegt Jeff Tweedy. "Idealiter geeft het eindresultaat mij het gevoel dat het ergens anders vandaan is gekomen, terwijl ik het natuurlijk gewoon uit mijzelf heb gehaald, al zou ik mijn teksten beslist niet autobiografisch willen noemen.”

Wilco - In een schijnwereld

Welgeteld tien dagen is hij nu pas van huis, maar de korte Europese tournee met zijn groep Wilco heeft hem zo te zien gesloopt. Amper een week geleden in Keulen had zijn gezicht tenminste nog niet die asgrauwe kleur, wat heet, toen oogde Jeff Tweedy met een kloeke cowboyhoed op juist als een opmerkelijk frisse countryrocker.

Wilco - Stromend bloed

"Om een of andere reden is Wilco al die vijftien jaar in staat gebleken om zonder al te lange tussenpozen te blijven optreden," zegt bassist John Stirratt, naast voorman Jeff Tweedy het enig overgebleven oerlid. "Geregeld spelen houd je als groep bij elkaar. De hele zaak voor minimaal een jaar stilleggen, lijkt me echt verschrikkelijk. Bloed moet stromen."

Gary Louris - In de schaduw van The Jayhawks

Het loopt tegen halfvijf als Gary Louris een flinterdun shagje opsteekt en zich een bodempje whiskey inschenkt. Over een kleine tien minuten moet hij op in de bovenzaal van de Paradiso in Amsterdam, die op deze ideale zondagmiddag in juni toch nog behoorlijk vol is gelopen. Aanhangers van The Jayhawks zijn kennelijk hondstrouw.

Last

"Sadness is my luxury," heet het ergens op 'The Whole Love', de nieuwe Wilco. Jeff Tweedy mag zich namelijk graag overgeven aan zelfbeklag – tot zijn eigen ergernis, want wat stellen zijn muizenissen nou eigenlijk voor vergeleken bij alle ellende op de wereld?

Wilco - Non-populistische popgroep

Jeff Tweedy zit een stuk warm appelgebak met vanille-ijs soldaat te maken, dat hij wegspoelt met een flesje cola. Jay Bennett hangt ondertussen amechtig op de bank uit te buiken van een machtige salade. Als rechterhand rust op hem nochtans de taak het gesprek te trekken, zodat zijn maat zich mooi kan beperken tot wat hij werkelijk kwijt wil.

Napijn

Een mens krijgt steeds meer verleden en houdt steeds minder toekomst over. Tot het moment dat alle toekomst tot het verleden behoort. Of lijkt te behoren, daar wil ik vanaf wezen. Hoe dan ook, het verleden was nog maar net begonnen, bijna drie jaar geleden alweer, toen 'Sky Blue Sky' van Wilco op de mat viel.

Druilerig

Voor de zoveelste keer luister je naar 'Sky Blue Sky', de nieuwe van Wilco. Wat een plaat en daarbij eindelijk ook nog eens eentje die af en toe over je eigen leven gaat.

Wilco - Vijftien jaar onderweg

Zijn vroegere groep Uncle Tupelo geldt als baanbrekend voor de Americana-beweging, maar met Wilco was hij vervolgens de rootsrock binnen de kortste keren voorbij. Jeff Tweedy blikt terug op vijftien jaar in de schijnwereld van de rock ’n’ roll. “Achteromkijken is niet echt iets voor mij, daarvoor ben ik veel te nieuwsgierig naar wat er om de hoek gebeurt.”

Wilco - Een andere weg

Het lijkt wel alsof de griep hem flink te pakken heeft gekregen en hij tot overmaat van ramp die nacht ontzettend beroerd heeft geslapen: wallen onder de waterige ogen, een verstopte neus en een dichte keel. Maar zo oogt en klinkt Jeff Tweedy bijna altijd. Hij lijdt namelijk aan migraineaanvallen en chronische bronchitis.

Abonneer op RSS - Jeff Tweedy